2- جامعه اسلامی، جامعه ای مولد

 

سیره و روش پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) و اهل بیت(علیهم السلام) همواره بر 

استقلال اقتصادی و خودکفایی جامعه ی اسلامی بوده است.

تا جایی که دستورات فراوانی برای

رونق تولید،

فراگیری حرفه،

گسترش شغل و مذمت خارج کردن سرمایه از چرخه ی تولید

و پس انداز صِرف اموال، تنبلی، بیکاری و بی انگیزگی در جامعه اسلامی بیان فرموده اند.

 

ازپیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) نقل شده که فرمودند:

«إنَّ الله یبغض الشّابَّ الفارغ» ؛

خداوند از جوان بیکار و بی برنامه غضبناک می شود.(مهجةالبیضاء،ج7،ص131)

 

 

3-توان اقتصادی دشمن ابزار نفوذ فرهنگی

دشمنان اسلام همواره از

ابزار تولید و توانمندی اقتصادی برای ضربه زدن به فرهنگ دینی مسلمانان استفاده کرده اند.

طبیعی است که درجامعه ای که به تولیدات داخل اهتمام ویژه ای داشته و

استفاده از محصولات بازار مسلمانان را مایه ی افتخار خود می داند؛ به خوبی راه تسلّط فرهنگی و اقتصادی را بر دشمنان می بندند.

 

در زمان عبدالمالک مروان، امپراتوری روم با رواج  سکه واسناد مالی که

(به دلیل توانمندی صنعتی،امکان تولید آن را داشتند)

ابزاری فرهنگی برای ترویج عقاید باطل خود در میان مسلمانان فراهم آوردند.

این سکه ها مزین به نماد تثلیث(یعنی پدر،پسر و روح القدس) و حاوی برخی دیگر از عقاید آنان بود که

به راحتی به داخل سرزمین های اسلامی نفوذ کرده و دست تمامی مسلمانان می رسید.

این موضوع، هم موجب ایجاد مشکلات فرهنگی و هم وابستگی اقتصادی را در برخی مناطق ، به خصوص در منطقه ی شامات که در جوار سرزمین های روم بود ایجاد کرده بود.

 

همچنین این وابستگی، موجب نگاه تحقیرآمیز حاکمان امپراطوری روم به مسلمانان شده بود.

با پیشنهاد امام باقر(علیه السلام) به عبدالمالک مروان،عده ای از صنعتگران جمع شده و

با تبادل تجربیات خود و دریافت راهنمایی هایی از امام باقر(علیه السلام) موفق به ضرب اولین سکه اسلامی شدند.

این سکه ها، همراه با نشان اسلامی، تاریخ ضرب سکه و شهرمحل ساخت آن سکه ضرب می شد.

بدین ترتیب، با رواج این سکه ها، نفوذ فرهنگی و حتی رونق کالاهای رومیان در سرزمین اسلامی کم و کمتر شد.

 

4-پیشتازی علمای دین در استقلال اقتصادی

 

به شهادت تاریخ، علمای شیعه به ویژه در صده های اخیر، همواره راه های نفوذ و سلطه ی اقتصادی دشمنان اسلام

به ویژه استعمارگران را رصد کرده و با روشنگری و گاه مداخله ی آشکار، از امضاء و اجرای قراردادهای ننگین جلوگیری نموده اند.

از سوی دیگر،در سیره ی این بزرگان، اهتمام به استفاده از کالای ایرانی و غیرت در بهره گیری از تولیدات مسلمانان، کاملا ملموس بود؛

به گونه ای که جز در موارد ضرورت، از تولیدات خارجی استفاده نمی کردند.

از جمله ی این بزرگان می توان به سیره و سبک زندگی

حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی اشاره نمود.

ایشان از طرفی با کار و کارگریِ مشقت بار و جمع آوری پول و

خریداری نسخه های خطی شیعه،

مقابل چپاول آثار فرهنگی ایرانی و اسلامی توسط غربی ها می ایستادند

و

از سوی دیگر، که هیچ گاه لباسی با پارچه ی خارجی به تن نمی کردند

و

حتی برای لباس هایی که با پارچه داخلی  دوخته می شد، بجای دگمه، که در آن زمان تولید ایران نبود،

از قیطان استفاده می کردند.

(این موضوع در عکس های بجامانده از ایشان مشهود است)

 

 

از دیگر اقدامات عالمان شیعه، می توان به

تعهد و قراردادجمعی سیزده نفره از علمای طراز اول اصفهان،

با محوریت مرحوم آیت الله العظمی فشارکی در حدود یکصدسال پیش اشاره کرد که

بر لزوم استفاده از کالاهای ایرانی، از جمله پارچه، کاغذ و پرهیز از ولنگاری اقتصادی در خانواده های مسلمان و

عدم حضور در میهمانی های پر خرج و اشرافی تأکید می کرد.

 

 

 

شعار امسال حمایت از کالای ایرانی

با تعصّب دنبال کالای ایرانی بگردیم.

فروشنده ها، کالای ایرانی بفروشند.

خریدارها، کالای ایرانی بخرند.

مسئولین تولید ایرانی را کمک و حمایت کنند و از واردات و قاچاق جلوگیری کنند.