ماه رمضان، ماهی است که می شود با تذکر و توجه در آن،

به جبران کرده های ناپسند پرداخت.

در دعای«ابوحمزه»، عبارتی بسیار تکان دهنده وجود دارد؛

که آن عبارت، این است:

«واعلم انّک للرّاجی بموضع اجابةٍ و للملهوفین بمرصد اغاثةٍ و

انّ فی اللّهف الی جودک والرضا بقضائک عوضاً من منع الباخلین و

مندوحةً عمّا فی ایدی المستأثرین و

انّ الراحل الیک قریبُ المسافة و

انّک لا تحتجب عن خلقک

الّا ان تحجبهم الاعمال دونک.»(مفاتیح الجنان،دعای ابوحمزه ثمالی)

فرد دعا خوان و ثناگو، عرض می کند:

«ای خدای من! من امید به تو را بر امید به غیر تو ترجیح دادم.

پناه آوردن به تو را جایگزین پناه بردن به دیگران کردم و

می دانم اگر کسی به سوی تو بیاید، راه نزدیک است.»

پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم):

خدیجه و کجاست مثل خدیجه؟

او مرا تصدیق کرد آنگاه که مردم مرا تکذیب کردند و

در راه پیشرفت اسلام در کنار من و یاور من بود و

مرا به وسیله مال خود کمک کرد.

رسول اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم):

هنگامی که فتنه ها و بلاها چون شب تار

شما را فرا گرفت، به قرآن پناه ببرید.

                                        وسائل الشیعه، ج6، ص169